| de lusitano: |
klik voor grotere foto |
Dit paard met zijn lenige en mooie gangen is een symbool van het hogeschoolrijden. Men komt hem overal in Europa tegen. Sinds een aantal jaren proberen de fokkers de prestaties van het paard te verbeteren om het een betere plek in de dressuur te kunnen geven, geleidelijk aan zullen zijn fijna gangen en soepele gratie zorgen voor een doorbraak in de internationale ringen. De geschiedenis van de Lusitano is dezelfde als die van het zuivere Spaanse raspaard. Het behoort tot de oudste rassen. De Romeinen roemden reeds de lenigheid, vurigheid en hanteerbaarheid van dit stoere paard. Hij werd voor oorlogen en stierengevechten gebruikt, waar zijn moed en behendigheid permanent op de proef werden gesteld, hij werd tevens het ideale paard voor de klassieke rijkunst. |
| Uiterlijk: De Lusitano is evenals zijn neef het zuivere Spaanse raspaard rond gebouwd. Zijn hoofd is mooi getekend en droog met een lang en recht, soms ietwat bol voorhoofd. De ronde, vrij hoog gedragen hals komt uit in een lange schouder en niet al te geprononceerde schoft. De rug is gespierd en lang, het kruis loopt iets schuin af. De gehele achterhand straalt kracht uit. De benen zijn dun, maar heel sterk. De overvloedige zijdeachtige manen worden over het algemeen lang gedragen. |
| Schofthoogte: Gemiddeld 1,55m |
| Kleur: De meest voorkomende is bruin, in alle mogelijke schakeringen en schimmel. |
| Karakter: De Lusitano heeft de zachtheid, meegaandheid en moed behouden, die de Iberische fokkers van meet af hebben getracht te behouden. Hij is vriendelijk en meegaand, heeft een aangenaam karakter, is evenwichtig, maar zeker ook vurig. Het is een intelligente en aanhankelijke kameraad, die een baas verdient die zijn gevoeligheid en goede wil weet te waarderen. |
 |